Wij zijn gespecialiseerd in strafrecht

Als het niet mogelijk is te bewijzen dat je het strafbare feit hebt gepleegd of als je het niet hebt kunnen begaan, kun je worden vrijgesproken of word je niet gestraft. In zo’n geval kun je je advocaat vragen om kosteloos een verzoek tot schadevergoeding in te dienen. Je kunt ook een schikkingsvoorstel ontvangen (bijvoorbeeld een boete) of de zaak kan worden afgehandeld via een TOM-zitting of pro-formazitting, zodat de zaak buiten de rechtbank wordt opgelost. Nadat je de boete hebt betaald of maatschappelijke dienstverlening hebt verricht, wordt de zaak afgesloten en is verdere gerechtelijke procedure niet nodig. Maar als je akkoord gaat met de schikking, word je als schuldig beschouwd aan het strafbare feit en wordt dit geregistreerd in je strafblad. Als gevolg hiervan kan het slachtoffer schadevergoeding van je eisen en kan de staat je verplichten onrechtmatig verkregen voordeel af te dragen.

De Opiumwet maakt een onderscheid tussen harddrugs en softdrugs. Middelen die op lijst I staan vermeld (“harddrugs”) worden als gevaarlijker beschouwd dan de middelen op lijst II (“softdrugs”). Het gebruik van drugs is niet strafbaar. Om overlast te voorkomen kunnen gemeenten in de Algemene Plaatselijke Verordening (APV) opnemen dat het gebruik van drugs op bepaalde plekken verboden is. Het bezit van zowel softdrugs als harddrugs is wel strafbaar. Dit onderscheid – net als de hoeveelheid die je in bezit hebt – is van belang voor de hoogte van de straf die je kunt krijgen. Voor het bezit van harddrugs kunnen zware straffen worden opgelegd. Het bezit van softdrugs, zoals wiet of hasj, wordt bij meerderjarigen tot 5 gram gedoogd. De straffen voor drugsbezit kunnen sterk uiteenlopen. De hoeveelheid, de omstandigheden van de aanhouding en zelfs je persoonlijke situatie kunnen hierbij een rol spelen.

Handel in softdrugs zoals wiet en hasj is formeel bij wet verboden. Toch is, om schade voor de volksgezondheid te beperken en om overlast en criminaliteit gerelateerd aan het gebruik en de handel in softdrugs zoveel mogelijk tegen te gaan, de verkoop van deze middelen uitsluitend toegestaan in coffeeshops die aan zeer strikte voorwaarden voldoen. Alleen ingezetenen van Nederland – dat wil zeggen personen die in een Nederlandse gemeente staan ingeschreven – mogen een coffeeshop bezoeken en daar verdovende middelen kopen. Daarnaast gelden de zogenaamde AHOJG-criteria: geen reclame maken (Affichering), geen harddrugs verkopen (Harddrugs), geen overlast veroorzaken (Overlast), geen verkoop aan jongeren (Jeugdigen) en geen grote hoeveelheden per transactie verkopen (Grote hoeveelheden).

Deze regels zijn in de loop der jaren steeds verder aangescherpt en iedere overtreding van de voorwaarden kan leiden tot ernstige gevolgen, zowel strafrechtelijk als bestuurlijk. Naast een strafrechtelijke veroordeling kun je ook een weigering van een Verklaring Omtrent Gedrag (VOG) krijgen of geen benodigde vergunningen ontvangen. De overheid kan daarnaast een bestuurlijke maatregel opleggen of de zaak tijdelijk sluiten. Tot op heden heeft de wetgever – mede onder internationale druk – de zogenaamde ‘achterdeur’, oftewel de legale bevoorrading van coffeeshops, nog niet volledig geregeld. In de jurisprudentie is echter een lijn te ontdekken die het voor de coffeeshophouder mogelijk maakt een handelsvoorraad aan te houden.

Het verkopen, afleveren of verstrekken van zelfs kleine hoeveelheden harddrugs, zowel in een pand als op straat, is strafbaar volgens het Wetboek van Strafrecht. Als je deze handel gedurende minder dan een maand hebt uitgevoerd, moet je rekening houden met een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van 3 maanden. Heb je gedurende 6 tot 12 maanden regelmatig harddrugs verhandeld, dan kun je een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van 12 maanden verwachten. Als je in groepsverband hebt gehandeld, moet je rekenen op nog zwaardere straffen. In Nederland hanteren opsporingsdiensten een zerotolerancebeleid ten aanzien van de handel in harddrugs en maken zij gebruik van ruime opsporingsbevoegdheden, zoals gecontroleerde aankopen, telefoontaps en andere operationele middelen. Zelfs bij een beperkte rol in het geheel kun je aansprakelijk worden gesteld alsof je hoofdverdachte bent.

Je vervoert softdrugs of harddrugs – dit is strafbaar volgens art. 2 van het Wetboek van Strafrecht. Bij het bepalen van de strafmaat zijn, naast jouw situatie, vooral de hoeveelheid vervoerde middelen en de rol die je hebt gespeeld in het transport van belang. Als je bent gebruikt als zogenaamde ‘pakezel’ (iemand die drugs vervoert), of – ook al ben je zelf geen typische crimineel – je bent door moeilijke omstandigheden betrokken geraakt bij drugssmokkel, kan de rechter daar rekening mee houden. Zulke omstandigheden zijn bijvoorbeeld armoede, druk vanuit een organisatie, ziekte van een familielid of de zorg voor kinderen. Een effectieve verdediging – stellig ontkennen of je beroepen op je zwijgrecht – kan in jouw voordeel werken en als argument dienen om jou niet als ‘pakezel’ te beschouwen. Maar als de rechter je ziet als lid van een criminele organisatie, kan de straf bij een veroordeling zelfs meerdere keren hoger uitvallen.

Het runnen van een hennepkwekerij of wietplantage is altijd strafbaar. Als je tot 5 planten voor eigen gebruik kweekt, word je doorgaans niet strafrechtelijk vervolgd – Justitie gaat er dan van uit dat het om eigen gebruik gaat. Word je echter toch betrapt, dan wordt de zaak meestal geseponeerd, maar al je planten en apparatuur worden in beslag genomen en verbeurdverklaard of aan het verkeer onttrokken. Kweek je meer dan 5 planten, dan zal het Openbaar Ministerie een strafzaak tegen je starten. De hoogte van de straf hangt vooral af van het aantal planten en de manier waarop je kweekt. Als je bedrijfsmatig kweekt met een zekere mate van professionaliteit (bijvoorbeeld in een woning of bedrijfspand, met als duidelijk doel de verkoop van de oogst), wordt dit gezien als commerciële teelt.

Voor 50-100 planten krijg je doorgaans een boete van 1.000 €. Voor 100-500 planten kun je 120 uur taakstraf en 1 maand voorwaardelijke gevangenisstraf krijgen. Voor 500-1000 planten kun je 180 uur taakstraf en 2 maanden voorwaardelijke gevangenisstraf verwachten. Bij een veroordeling moet je rekening houden met extra financiële consequenties. De officier van justitie kan op basis van het aantal oogsten jouw voordeel berekenen en via een ontnemingsmaatregel terugvorderen. Daarnaast wordt alle apparatuur in beslag genomen en verbeurdverklaard. Heb je illegaal stroom afgetapt, dan zal de energieleverancier aangifte doen van diefstal en de schade op jou verhalen, wat kan oplopen tot tienduizenden euro’s. Tot slot kan de verhuurder het huurcontract beëindigen en jou aansprakelijk stellen voor de kosten van herstel van het pand. Al deze vorderingen kunnen samen oplopen tot meer dan 100.000 €.

Op vordering van het Openbaar Ministerie kan de rechter in een aparte procedure de verplichting opleggen om een geldbedrag aan de Staat te betalen ter ontneming van wederrechtelijk verkregen voordeel (artikel 36e Wetboek van Strafrecht). Deze 'Pluk-ze-wetgeving' is bedoeld om jouw financiële situatie terug te brengen naar het niveau van vóór het gepleegde delict. De tenuitvoerlegging van deze maatregel wordt verzorgd door het Centraal Justitieel Incassobureau (CJIB). Betaal je niet vrijwillig, dan wordt een deurwaarder ingeschakeld om het bedrag te innen. Indien nodig kunnen aanvullende dwangmaatregelen, zoals hechtenis of lijfsdwang, worden toegepast om je tot betaling te dwingen. Informatie over deze maatregel wordt geregistreerd in het strafregister en kan negatief uitpakken bij het verkrijgen van krediet, het huren van een woning of het afsluiten van contracten in de toekomst.