Wij zijn gespecialiseerd in strafrecht

De Wet Wapens en Munitie (WWM) onderscheidt vier categorieën wapens. Categorie I: alle verboden blanke wapens – dus wapens die zijn ontworpen om te doden of te verwonden door direct contact met het slachtoffer – en enkele andere gevaarlijke handwapens, zoals stiletto’s of werpmessen. Het is onder geen beding toegestaan om dergelijke wapens in bezit te hebben. Categorie II omvat alle verboden vuurwapens en andere bijzonder gevaarlijke wapens, zoals militaire vuurwapens of traangas. Categorie III betreft wapens die je niet alleen niet mag dragen, maar in principe ook niet mag bezitten, tenzij je over een vergunning beschikt (bijvoorbeeld voor jagers of sportschutters). Categorie IV betreft wapens die je niet in het openbaar mag dragen, maar die je wel thuis mag bewaren – mits je ouder bent dan 18 jaar – zoals degens, zwaarden, sabels of wapenstokken.

De wet bepaalt heel precies wat je wel en niet mag doen met elke categorie wapen. Voor wapens uit categorie I is het verboden deze te vervaardigen, om te bouwen, voor anderen te repareren, over te dragen, in bezit te hebben, te dragen, te vervoeren of te importeren/exporteren. Voor categorie II, III en IV geldt dat je deze wapens niet openbaar mag dragen. Wapens uit categorie II en III mag je niet bezitten, tenzij je een vergunning hebt. Wapens uit categorie IV mag je thuis bewaren – mits je ouder bent dan 18 jaar – maar niet meenemen naar buiten. Een van de belangrijkste punten is of je wist dat het voorwerp dat je in bezit had als wapen wordt gezien. De rechter gaat er vaak van uit dat je je hiervan bewust was. Er kunnen echter twijfels ontstaan – bijvoorbeeld als je een voorwerp bezit dat normaal voor iets anders wordt gebruikt, maar toch als wapen geldt, zoals een stroomstootwapen in de vorm van een zaklamp.