Jesteśmy wyspecjalizowani w prawie karnym

Ustawa o broni i amunicji dzieli broń na cztery kategorie. Kategoria I, wszystkie zakazane białe bronie – czyli takie, które zostały stworzone do zadawania śmierci lub obrażeń przez bezpośredni kontakt z ofiarą, oraz niektóre inne niebezpieczne bronie ręczne, np. sztylety czy noże do rzucania. Takich przedmiotów nie wolno posiadać w żadnej sytuacji. Kategoria II obejmuje całą zakazaną broń palną, a także inne wyjątkowo niebezpieczne przedmioty, np. broń wojskową albo gaz łzawiący. Kategoria III to taka, której nie wolno nie tylko nosić, ale zasadniczo również posiadać, chyba że masz specjalne pozwolenie (dotyczy to np. myśliwych czy sportowców). Kategoria IV to broń, której nie wolno nosić publicznie, ale możesz ją przechowywać w domu - jeśli masz więcej niż 18 lat - np. szpady, miecze, szable czy pałki teleskopowe.

Prawo bardzo precyzyjnie określa, co możesz, a czego nie możesz robić z daną kategorią broni. Dla broni z kategorii I – zabronione jest jej produkowanie, przerabianie, naprawianie dla innych, przekazywanie, posiadanie, noszenie, przewożenie oraz wywożenie lub wwożenie za granicę. W przypadku kategorii II, III i IV – nie wolno tej broni nosić przy sobie publicznie. Kategorii II i III nie wolno również posiadać, chyba że masz odpowiednie pozwolenie. Broń z kategorii IV możesz mieć w domu – jeśli masz więcej niż 18 lat – ale nie wolno Ci jej zabierać ze sobą na zewnątrz. Jedną z najważniejszych kwestii w takich sprawach jest to, czy wiedziałeś, że przedmiot, który posiadasz, jest bronią. Sąd często zakłada, że masz tę świadomość. Ale bywa, że pojawiają się wątpliwości – na przykład, jeśli posiadasz przedmiot, który normalnie służy zupełnie innemu celowi, ale potencjalnie może być uznany za broń, np. paralizator w formie latarki.