Wapens - WWM

De WWM is de afkorting van de Wet Wapens en Munitie. De WWM. vormt, in samenhang met de Circulaire wapens en munitie (CWM) en de Regeling wapens en munitie, in Nederland de wetgeving met betrekking tot wapens. Het voorhanden hebben van een wapen is een misdrijf. Dit houdt in dat het een strafbaar feit betreft waarbij een gevangenisstraf opgelegd zou kunnen worden. De straffen kunnen uiteenlopen van een onvoorwaardelijke gevangenisstraf, een taakstraf (werkstraf of leerstraf) of een geldboete.
De Wet Wapens en Munitie onderscheidt 4 categorieën van wapens. Onder categorie I vallen alle verboden blanke wapens (wapens die zijn ontworpen om te doden of te verwonden door middel van een direct contact met het slachtoffer) en enkele andere verboden handwapens, waarvan de aanwezigheid onder geen beding kan worden aanvaard. Hierbij kun je denken aan stiletto's of werpmessen. Categorie II bevat alle verboden vuurwapens en andere gemeengevaarlijke wapens, zoals militaire vuurwapens en traangas. Categorie III-wapens zijn wapens waarvan niet alleen het dragen maar ook het voorhanden hebben in beginsel ongewenst is, maar waarvoor een vergunning kan worden verkregen (wapens ten behoeve van jagers en sportschutters). Voor de laatste categorie wapens, categorie IV, geldt een publiekelijk draagverbod, maar deze wapens mag men wel thuis hebben. Tevens mogen deze wapens niet voorhanden zijn van personen onder de achttien jaar Voorbeelden van categorie IV-wapens zijn degens, zwaarden, sabels, wapenstokken etc.

Samenvattend, stelt de WWM ten aanzien van categorie I vast dat het verboden is een wapen van deze categorie te vervaardigen, te transformeren, voor derden te herstellen, over te dragen, voorhanden te hebben, te dragen, te vervoeren, te doen binnenkomen of te doen uitgaan. Ten aanzien van de categorieën II, III & IV stelt de wet dat het verboden is een wapen uit die categorie te dragen. De wet stelt eveneens dat het, ten aanzien van wapens die vallen onder de categorieën II en III, verboden is om die wapens voorhanden te hebben. Voor personen die ouder zijn dan 18 jaar geldt het verbod tot het voorhanden hebben niet indien het gaat om de wapen die valt onder categorie IV.
Belangrijke vraag in dit soort zaken is wat precies kan worden verstaan onder het ‘voorhanden hebben’ van een wapen. Kort gezegd komt het erop neer dat de verdachte tenminste moet hebben beseft dat het voorwerp dat hij voorhanden had een wapen was.
Bij sommige zaken wordt een dergelijke bewustheid snel aangenomen. Maar bij sommige zaken kan er twijfel ontstaan over deze bewustheid, bijvoorbeeld bij voorwerpen die voor hele andere doeleinden worden gebruikt dan het dienen als een wapen. Voorbeeld daarvan is bijvoorbeeld een stroomstootwapen in de vorm van een zaklamp. Bij dergelijke twijfelgevallen is het van belang dat snel contact wordt opgenomen met een gespecialiseerde strafrechtadvocaat.